کدبانو اشتباه می کند!

این روزها شدم خفاش شب و تا صبح که خورشید طلوع کنه و من بتوانم بهش سلام بدم، بیدارم و از اون ور گازو می گیرمو می خوابم. 

اینطوری دیگه روزه های پانزده ساعته هم آسون تر میشه! 

از اونجایی که در تمامیه مدت عمرم دست به سیاه و سفید نزدم این ماه رمضون که در تعطیلات فکری و روحی و (کلی) به سر می برم چهار تا بشقاب که این ور اونور می کنم و سفره ی افطار پهن می کنم و غذای سحر گرم می کنم به خودم جرئت دادم و از لقب کدبانو استفاده کردم. 

اوایل مشتریه سحری خوردن خودم بودم و کم کم مادر گرام هم ترقیب شدند و به من پیوستند و از اونجایی که بنده شب زنده دار هستم غذای سحر پایه من است و هر شب هزار تا اشتباه می کنم!!! 

اکثر اوقات غذاها حاضریست دلمه و سوسیس و کالباس و گاهی هم غذای مانده ی افطار... 

(این روزا از بس دلمه خوردم) 

و اما امروز 

کدبانو ساعت را اشتباه می بیند! و مادر بیچاره را یک ساعت زودتر از اعماق خواب نازش بیرون کشانده و بر سر میز رسانده و باز هم مادر بیچاره چادر به سر دقایقی چند بر سر سجاده منظره شنیدن صدای موبابل تا اذان را اعلام کنند... 

بعد از اینکه ساعت کامپیوتر، موبایل، ساعت رو میزی و ساعت موچی ام اشتباهم را تصدیق کردنند به اطلاع مادر رسانده و مادر گرام دوباره ناگزیر به خواب رفت.  

به حال خوده من که فرقی نداشت اما دلم برای مامانم سوخت . 

*چقدر بوی بارون خوبه! بارون رحمته، خدایا رحمتت شکر 

بعد نوشت: 

کدبانو گری و هزار دردسر!! چقدر حلوا درست کردن سخته از کت و کول افتادم!! 

رنگ و بوش که خیلی خوب شد حتمآ طعمشم خوبه، تازه واسه همسایه هم بردم 

اما تو آسانسور حالم گرفته شد یک سگ گنده اومد بیرون قد داشت اندازه من!!! زهرم ترکید.